„Wyświetlacz” w nowym Uno - do czego jeszcze?

Słowo wyświetlacz ująłem w cudzysłów, bo ciężko tak mówić o matrycy diod na nowym Uno R4, ułożonej w ekran 12x8 pikseli. A jednak bardzo popularny przenośny Brickgame czy też Tetris bazuje na siatce 10x20 bloczków na ekranie LCD i umożliwia realizację kilkunastu gier. Wszystko więc zależy od wyobraźni. Tej nie brakuje z pewnością twórcom współczesnych adaptacji popularnych tytułów, przeniesionych na tak spartański ekran.

Budowę prostej konsoli wspiera omawiany niedawno przeze mnie kit Plug and Make, na który składa się kilka płytek umożliwiających złożenie projektu z manipulatorami: tu w szczególności występują moduły z potencjometrem, przyciskami, buzzerem i sensorem ruchu. Zestaw taki pozwala na zbudowanie grywalnej konsolki, która oprócz niewątpliwych zalet wprost niesie przede wszystkim wartość edukacyjną. Ta bierze się nie tylko z potencjału programistycznego, ale też łatwości złożenia całości w chwilę – dzięki wyeliminowaniu lutowania i stosowania krosów na płytce stykowej.

Oczywiście kolejną wielką wartością jest społeczność i chmura z gotowymi projektami, które są skomentowane, przetestowane i ciągle żywe – przez użytkowników z całego świata. I tutaj taka dygresja: napisanie gry zręcznościowej nie tylko jest wyzwaniem samym w sobie, ale pozwala przyjrzeć się na przykład algorytmom obsługi manipulatorów, ich odpowiedzi dynamicznej i takiemu ukształtowaniu charakterystyki pracy, by osiągnąć jak najlepsze rezultaty podczas pracy z tą konkretną aplikacją. Wiedza jednak pozostaje i raz poznany temat będzie się przewijał w wielu innych projektach, na które twórca będzie patrzył już inaczej – z perspektywy nabytych doświadczeń. Dlatego tak ważne jest branie udziału nawet w tak wydawałoby się mało poważnych zadaniach, jakimi jest napisanie prostej gry – to poligon dla własnego doświadczenia i poszerzania wiedzy praktycznej. O projekcie szerzej możemy poczytać tutaj.