Wkraczamy na kolejny poziom programowania

W serwisie znajduje się już ponad 130 artykułów. Starałem się umieszczać je w pewnej kolejności zaawansowania, zaczynając od zupełnych podstaw. Dotąd jednak – dla czytelności głównie – używałem pełnych formuł, które dla informatycznych wyjadaczy są tworami obcymi nieco, ponieważ zawodowo, gdzie co się da, skraca się. Dotyczy to dwóch rzeczy. Pierwszą jest tzw. „tablicowanie”, czyli osadzanie w tablicach tych elementów, które dotąd deklarowaliśmy i obsługiwaliśmy linia po linii, np.

const byte g3 = 5;  // Adres pstryczka włączającego dźwięk g3
const byte c4 = 4;  // c2
const byte e4 = 8;  // e2
const byte g4 = 7;  // g2
const byte c5 = 6;  // c3

Można zastąpić serią:

const byte adresKlawiatury[] = { 5, 4, 8, 7, 6 };  // Adresy klawiszy.

I zadeklarować je potem pętlą odwołującą się do tablicy:

for (indeks = 0; indeks < iloscKlawiszy; indeks++)  // Dla każdego pstryczka...
    pinMode(adresKlawiatury[indeks], INPUT);           // Deklaruj pin jako wejście.

Drugą rzeczą są skróty. Oto przykład, dotąd zwykle używałem takiej formuły:

if (aktualnyFotoLewy == HIGH) {
    licznik += 1;  // Jeśli lewy fototranzystor jest w stanie HIGH, zwiększ licznik o 1
} else {
    licznik -= 1;  // W przeciwnym razie zmniejsz licznik o 1
}

Obecnie częściej będę pisać tak:

licznik += (aktualnyFotoLewy == HIGH) ? 1 : -1;  // W zależności od stanu lewego fototranzystora zwiększ lub zmniejsz stan licznika.

Takich skrótów jest znacznie więcej i zgodnie z określeniem, skracają kod, czyniąc go pozornie trudniejszym do analizy, ale bardziej przejrzystym. Z czasem trudności te znikają i pisanie staje się szybsze. Oczywiście za każdym razem sprawy te będę wyjaśniał w artykułach i komentarzach.