Słowo o ledach mocy - gwiazdka

Krótki przewodnik o ledach mocy zacznę reprezentantem wagi najsłabszej, czyli popularną gwiazdką, której nazwę bierze się od kształtu znormalizowanej wkładki radiatorowej. Od razu pragnę wyjaśnić: to nie jest radiator i diody takie, mimo niewielkiej jeszcze mocy, wymagają solidniejszego chłodzenia niż może zapewnić taka niewielka blaszka. Dlatego należy ją przykręcić bądź przykleić klejem termoprzewodzącym do radiatora właściwego, mającego zwykle formę aluminiowego kaloryferka lub większej metalowej powierzchni obudowy czy wspornika diody.

A skoro o mocach mowa, typowo mamy tutaj jeden wat, który zapewnia prąd 350 mA. Zatem dioda taka ma strukturę klasyczną – pojedynczą, ze spadkiem napięcia nieco ponad 3 wolty – stąd taka właśnie moc. Oczywiście należy zapewnić stosowne ograniczenie prądu do wspomnianej wartości, o czym już pisałem wielokrotnie w artykułach poświęconych diodom.

Diody jednowatowe są ostatnimi z grupy mocy, pracującymi przy tak niskich napięciach, to jest mające pojedynczą strukturę zamkniętą w widocznym „bąbelku”. Można je zatem zasilać napięciami dostępnymi w systemach cyfrowych, zapewniając jedynie ograniczenie prądowe, w określonych warunkach nawet zwyczajnym rezystorem. Będzie jednak lepiej zasilać je ze źródła prądowego. Niskie napięcie umożliwia także szeregowe łączenie wielu takich elementów do ilości, przy której suma spadków napięcia będzie niższa od napięcia oferowanego przez typowe zasilacze prądowe dla ledów.

Dla takich gwiazdek opracowano cały szereg kształtowników światła: od rozpraszających kopułek, po różnego rodzaju reflektorki z soczewkami, dającego spójny snop światła o ustalonym kącie.